از گذشته‌های دور، احساس تنهایی و تلاش برای مبارزه با آن، از دغدغه‌های مهم و چالش‌برانگیز بشریت بوده‌است. اکثر مردم احساس تنهایی را معادل با انزوا، گوشه نشینی و عدم وجود روابط می‌دانند. درست است که عدم ارتباط با دیگران از اشکال مهم تنهایی است، اما ممکن است ما در روابط اجتماعی گوناگونی قرار داشته باشیم اما همچنان با احساس تنهایی سر و کله بزنیم. در واقع احساس تنهایی، تا حدی بخش سالمی از هیجانات انسانی است، اما مقدار زیاد و مداوم آن می‌تواند تاثیرات منفی بسیاری بر عملکرد و کیفیت زندگی افراد بگذارد. برای مثال احساس تنهایی یا تنها بودن، از عوامل خطر شکل‌‌گیری اختلال افسردگی و اضطراب است و می‌تواند خطر خودکشی یا اختلالات سومصرف مواد را افزایش دهد. برای مواجه، درک و حل احساس تنهایی ابتدایی‌ترین گام، بررسی و واکاوی این احساس است. نگرش شما در مورد تنهایی، علت آن، نیاز به آن و نحوه‌ی مواجهه با این هیجان ‌می‌تواند بسیار کاربردی و کمک کننده باشد. چنانچه نگرش و چهارچوب تفکراتی خود را در مورد تنهایی پایه‌گذاری کردید، می‌توانید در پی روابط موثری بر بیایید که احساس تنهایی ناخوشایند را کاهش دهد و به شما در بالا بردن احساس رضایت از زندگی کمک کند. امروزه بسیاری از افراد، اجبارا یا عامدانه دوستان خود را به شکل مجازی انتخاب می‌کنند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که ارتباطات مجازی چندان احساس تنهایی را کاهش نمی‌دهند و تاثیرات مثبت ارتباط متقابل چهره به چهره را در خود ندارند. توصیه‌ی روانشناسان این است که افراد در دایره‌ی اجتماعات مختلف برای برقراری ارتباط با دیگران تلاش کنند. حتی ارتباطات لحظه‌ای و گذرا با افراد واقعی، می‌تواند تاثیر بیشتری از ساعت‌ها صحبت مجازی داشته باشد. قبل از ایجاد هرگونه ارتباطی در پی بررسی اولیه‌ی از خودتان باشید. اینکه هدف شما از این دوستی و ارتباط چیست؟

 اگر هدف فرار از تنهایی و پناه بردن به دیگری باشد، بعد از مدت کوتاهی فکر می‌کنید نیازتان برآورده نشده و از طرف مقابل فاصله می‌گیرید و این فرایند احساس تنهایی منفی را در شما افزایش می‌دهد. به جای استفاده‌ی ابزاری از دیگران، سعی کنید برای آنان ارزش انسانی قائل باشید، به صحبت‌های آنان گوش دهید، حرف‌هایشان را انعکاس دهید و آگاهانه صحبت کنید تا راه برای شناخت دیگران باز شود.

کنترل احساسات را در ارتباط با دیگران جدی بگیرید، بسیاری از افراد ممکن است در ارتباط با دیگران دچار استرس شوند، بدبینی داشته باشند، مدام به سوءتفاهم‌ها فکر کنند یا گمان کنند همه قصد تمسخر انان را دارند. در صورت بروز این هیجانات و نگرش‌ها به جای همسو شدن با آن‌ها و واکنش نشان دادن سریع، خود را متوقف کرده و جای دیگران قرار دهید. استرس خود را از نو بررسی کنید، به خود فرصت تجربه‌ی هیجانات منفی را بدهید و بین
 تفکر، احساس و واکنش خود مدت زمانی را به توقف و تعویق اختصاص بدهید.

 اگر دچار عدم تمرکز و استرس شدید، قبل از تصمیم به متوقف کردن یا به تعویق انداختن مکالمه، از خواس بویایی، چشایی، لامسه و غیره کمک بگیرید، نفس عمیق، قرار دادن یک وسیله‌ی ضد استرس در جیب، مقبض و منبسط کردن عضلات و خوردن یک آبنبات تند می‌تواند همه‌چیز را بهبود ببخشد. زبان بدن متناض و منفی، غرق بودن در خود، عدم تمرکز و عدم اهمیت به دیگران می‌تواند مسبب خراب شدن ارتباط شود و احساسات منفی فرد را تشدید کند.

بنابراین مقالات معتبر و کتاب‌های مفید را در حیطه‌ی زبان بدن مطالعه کنید و سعی کنید زبان بدن خود را بهبود بخشیده و حرکات دیگران را بهتر درک کنید. به طور کلی ارتباط موثر را نمی‌توان انقدر ساده آموخت، بلکه باید زمان و انرژی زیادی برای آموختن آن صرف کرد، این یادداشت کوتاه می‌تواند نقطه‌ی شروعی برای حرکت به سمت ارتباط موثر و کاهش احساس تنهایی باشد.

روزنامه صبح ساحل